Voor Lokerse 1 mocht onze talentvolle jeugd eens uit zijn kot komen. Van de ouwe garde was er bijzonder weinig volk te bespeuren. Alleen Buik en Kasteel konden wa "gewicht" in de schaal brengen. Sander moest op het laatste moment forfait geven.
Buik & Kasteel stonden 2 keer opgesteld. Achteraf bekeken hadden we beter wa geswitchd want Buik was gene sjieken toebak waard. Stijve nek, koppijn, een lief klein katerken, een slechte zaal, vapeurkes, migraine en de vorigen dag te veel geten waren zijn bijgebleven uitvluchten. Alé soit, het trok op nie veel. Buik & Kasteel gingen 2 maal den boot in, evenveel keer in 2 sets.
De jong gasten van uldere kant konden geregeld knap scoren tegen de ervaren B1's van de Zwijnen, maar ook dat volstond niet om een setje weg te kunnen kapen. Vooral Sam en Jordy kwamen dicht bij setwinst (23-21).
4-0 na de dubbels.
In het enkelspel begon Kasteel aardig tegen Tom Thierens, maar die kon gaandeweg overpakken. Als Kasteel er geen schijnbewegingske instak kreeg hij meestal ne fameuze pannenkoek om zijn oren. Thierens won de eerste nipt. De tweede werd niet meer tegengestribbeld door Kasteel.
Tegenstribbelen. Das ook tgeen wat Buik vooral niet gedaan heeft. Met zijn 2 lijntjes uitvluchten (zie hierboven) werd het in den eerste al een redelijke afslachting tegen Van Herbruggen. De tweeden werd een blammage. Buik kwam met 2-2 nog terug in de wedstrijd, maar verloor uiteindelijke met 21-3. Tja.
En nu het positieve nieuws: de jonge garde.
Wat ik van Sam zag in zijnen enkel. Eén woord. Waw!
Die heeft al enorm veel progressie gemaakt. Tegen Ruben Van Eetvelt (B1 die in de mixcomp. al won van Thunder) moest Sam maar heel nipt de duimen leggen. En dan was het enkel het gebrek aan ervaring dat hem parten speelde.
De tweede set won Sam oververdiend. Bij het keren in de derde stond Sam nog altijd voor. Maar Van Eetvelt veranderde licht zijn spelsysteem. De "vooze service" (zo ne platte snellen) werd bovengehaald waardoor Sam verleid werd tot een halve pingpongwedstrijd van drivekes en plattekes. Op een diefje haalde Ruben de match binnen. Jammer.
Hannes presteerde al niet veel minder tegen Allan De Bruecker (eveneens B1).
In een spannende driesetter was het naar mijn mening alleen op fysiek vlak dat Hannes ten onder ging. Den eerste won hij overtuigend. In de tweede begonnen de ralleys al iets langer te duren, die hij nipt verloor. In de finale set hing de tong tot op de grond en werd het steeds lastiger. Ook hier hadden we misschien iets meer verdiend.
Den ontvangst achteraf was fantastisch. Begonnen met een winterse erwtensoep met spekblokjes. Pistoletkes, goei dikke boterhammen en goe veel beleg. Dit alles samen met een goei frisse pint. Amai. En als we volledig rond waren geten kwam er nog een mandeke met crèmekoeken, donuts, mattentaartjes en ronde suissen... Kwestie da we zeker nie mee honger naar huis gingen. Merci voor den ontvangst mannen!
De jong gasten waren al openlijk aant solliciteren voor een plaatske in ne ligaploeg... voor het eten achteraf natuurlijk!
En de Zwijnen? Die waren ook aant solliciteren ;-)... meerbepaald voor paardenworstjes. Ik ben overtuigd!
-Buik-
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Goe verslag Buik, maar kvind dat ge uw sterke remonte in de tweede set van uwen enkel wa meer eer moogt aandoen hoor. 't Was tenslotte toch een prachtige prestatie dat je dat gat nog kon overbruggen!
Een reactie posten