Dinsdag was het zover voor de dames. De eerste ontmoeting vond plaats in Waregem en we vonden amper 4 dames speelklaar. Kaat heeft examens en Liesbeth moest om de een of andere reden op een speciale manier van een besneeuwde berg komen. (Misschien waren de hulpverleners wel knappe gasten !?) Joke, Romy, Caroline (ad interim ploegkapitein) en Kristel waren er wel. Caroline kreeg als het ware ‘buik allures’ en stuurde op voorhand al verschillende ploegopstellingen door. Nu nog de statistieken bijhouden hé Caroline !
Op de parking werd al gediscussieerd wie meeging. Er waren 2papa-supporters, maar Rik keek toch ook graag naar de voetbal. Maar om de dames te zien spelen maakte hij gelukkig een uitzondering. De dames in één auto, de papa’s in de andere. Romy kent wel nog niet goed de auto van hare papa, maar uiteindelijk was toch duidelijk dat hij volgde.
In de auto bleek dat geen enkel van 4 dames echt zin had om te spelen. Maar eens we in de sporthal waren, konden we er dan maar beter voor gaan.
Waregem had 4 B1-dames; wij 3 en één B2. Onze supporters verhuisden zowaar een volledige 5-stoelenbank om dichter bij ons te kunnen zitten. Iedereen warmde goed op (zelfs met lopen erbij) en dan bleek dat we slechts één match tegelijk konden spelen ! Romy offerde zich dan maar op om te enkelen en Kristel mocht nog even rusten. Gelukkig hadden de supporters dus voor een stoeltje gezorgd.
Caroline en Joke speelden de eerste dubbel. Ze haalden niet hun beste niveau, maar dat bleek ook niet echt nodig. Romy speelde in haar enkel goed; enkel de service draaide voor geen meter of toch meters buiten. Gelukkig kon Romy de tegenstand meer dan de baas. Met een goede service had ze de tegenstander in mootjes gehakt. Nu was het een gewone winstmatch.
Daarna startten Caroline en Kristel den 2de dubbel. Het draaide goed tussen beiden wat resulteerde in een vlotte 2 sets. Joke echter verloor ondertussen de eerste set van haar enkel; maar zette daarna de zaken recht. 0-4 voor ons; maar volgens de supporters mochten we nog niet juichen, want we hadden er nog enen nodig. Romy en Kristel begonnen dan maar te dubbelen. Een match zonder rally’s en duidelijke winst. Caroline had eveneens geen moeite met haar opponente. 0-6 dus ! De winst was al meer dan binnen, maar er was toch nog stress, want de verliezer moet trakteren. Kristel begon behoorlijk aan den enkel. 21-10 in de eerste set en dat is nu juist zo gevaarlijk. Den 2de set waren de fouten dus talrijker aanwezig, maar op het einde en na een grote achterstand, kon ik toch nog een tandje bijsteken en won ik nog met 21-19. Romy en Joke hadden papa bij om te trakteren, maar hadden dit toch liever niet. Er werd in drie sets gewonnen.
Een vlotte 8-0 overwinning. We hadden dit niet gedacht, maar het geeft ons goede moed en onze kapitein was ook uiterst tevreden.
Zondag geven we er terug een lap op tegen de Valckaert.
- Kristel -
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten