Verslag Latem H1 - Lokerse H1 : 0 - 8

Maandagavond en in 2de liga staat een matchke gepland tussen de eerste herenploegen van Lokerse en Latem. Klaas had de eer om Kasteel, Schroyens, Donder en Sander te vergezellen. Schijnbaar is er een gebrek aan heren waardoor er bij momenten noodoplossingen moeten gezocht worden, maar deze avond waren we dus met 5 - leuk dat ik toch mocht aantreden.

Donder kreeg van Kasteel meteen 3 éclairkes toegestoken, die met graagte verwerkt werden. We raakten alleszins vlotjes in Latem in tandem Mini-Volvo.

De nodige kilo's werden achtergelaten in de kleedkamers, alwaar ook mijn avondmaal zich duidelijk liet merken ("Klaas heeft precies Loke gegeten"). Sander zijn vooraf opgemaakte opstelling bleek drastisch te zijn gewijzigd. Zo stond ik nog appelflauw te wezen na de opwarming met Schroyens en dacht ik met Donder op te moeten, maar uiteindelijk moest ik mij nog haasten om Schroyens te (ahem) versterken. Sander en Kasteel stonden al op plein 1 te tennissen tegen Christophe Naessens en Jeroen Poeseele.

Gezien de verrassing van de opstelling had ik niet veel tijd om mij zorgen te maken over mijn welberoemde samenspel. Wonderwel lukte het deftig met Schroyens, al moet gezegd dat ik in mijn opstelling af en toe ruim plaats liet aan het net. Maar toch: meer dan content van ons spel en we haalden het van Kris Desloovere en Wim Thienpont met 19 en 15. Hooray!

1-0 Lokerse

Sander en Kasteel hadden het ietsjes moeilijker. Ze hadden in de loop van onze match al gedraaid - de eerste set wonnen ze met 21-16 en de tweede ging verloren met 19, naar eigen zeggen door veel te veel fouten: buiten, net,... De derde set ging aanvankelijk gelijk op en Sander hervond weer een beetje initiatief. Uiteindelijk rondden ze het af met 21-17.

2-0 Lokerse

Schroyens en Kasteel vonden alleszins nieuwe tegenstanders in de vorm van Oliver Grunert en Wim Thienpont. Direct het initiatief nemend werd er strak gespeeld, terwijl Wim en Oliver via wel erg aanvallende clears iets probeerden op te bouwen. Er werd gewisseld met 21-17 voor ons, waarna de tweede set eigenlijk een kopie was van de eerste. Zo ook in de punten: 21-17 voor Lokerse.

3-0 Lokerse

Op het andere plein waren Donder en Sander aan hun dubbel begonnen tegen Kris Desloovere en Karel Sioncke. Het werd een matchke creatief badminton met veel drives waarbij Sander vooral Kris viseerde en Donder wat wedstrijdritme opdeed met verdedigingen à la de drie musketiers. Karel was zich, eigenlijk nodeloos, aan het frustreren in zijn racketje (Muscle Power 808, te vinden op internet voor een goeie €40). Laat ons zeggen dat niet enkel het vertrouwen barsten begon te vertonen. Met twee keer 14 een wel erg opdringerige score.

4-0 Lokerse. Op naar de enkels - al vele jaren de specialiteit van Lokerse.

Klaas werd - op vraag - opgegeven op 1ste enkel: "zo kunt gullie misschien tegen mindere goden". Aan de andere kant Karel Sioncke - herinnering aan de H2-match waar Karel door laks spel bijna een 2de set liet schieten. De scherpe schijnbeweging-drops waren herkenbaar maar ik raakte er niet makkelijk aan gewoon. Dan maar meer naar voor gaan staan, en dat lukte beter. Toch nog verlies: 23-21. Set 2 aan de goeie kant van het plein lukte het om beel beter te plaatsen - 21-19 winst. Set drie zou tevens een thriller worden met nooit meer dan 2 punten verschil. Medium-korte opslagen (de korte werden genadeloos scherp teruggedropt), lopen, terugslaan, nog meer lopen... winst binnen met 21-19 en Karel zijn racketje sneuvelde.

5-0 Lokerse - winst binnen.

Schroyens had het serieus lastig met Jeroen Poeseele. Haalde hij de eerste set nog mooi binnen met 21-16, in set twee kwam Jeroen stevig op dreef en bracht Schroyens in de problemen. Naast veel gezucht en gekreun heb ik spijtiggenoeg van de match niet veel opgevangen, maar Jeroen pakte dus de tweede set met 21-19. De derde werd even stevig ingezet en ook hier was het een waar gevecht. Jeroen bleef aanvallen, Schroyens bleef scherp verdedigen. Er waren verlengingen nodig, waar Schroyens de overhand haalde en de 2 punten verschil binnenhaalde op 22.

6-0 Lokerse. Als er nog ééntje gewonnen wordt, dan moet er iemand trakteren.

Sander was een derde plein gaan opzoeken om Christophe Naessens van weerwerk te dienen. Bij H2 had Kasteel al een lastige tegenstander gevonden in hem, bij Sander was het wedstrijdverloop iets grilliger. Een erg agressief naar de zijlijnen spelende Sander werkte de eerste set nog af met 21-12 maar kreeg het in set twee spontaan bijna even hard terug. Met 14 op 't papier krabde hij toch even in zijn haar. Met ups en downs werd set 3 doorworsteld, waar Naessens conditioneel zijn meerdere moest erkennen in Sander - zei het op het allerlaatste van de set. Afronding met 21-18.

7-0 Lokerse. Donder had geld bij. Werd dat het onze?

Oliver Grunert kreeg de kans om Donder - die laatst nog mocht afzien tegen Klaas Maes - nog eens wat badminton te laten meemaken. Donder mag dan nog niet veel training nodig hebben, het draaide toch iets minder soepel dan vroeger. De eerste set werd wel binnengehaald, met 21-18. Set twee werd voornamelijk gekarakteriseerd door apathie. Donder stond wat te slapen op het plein en naar pluimen te kijken die toch werkelijk gewoon zijn kant opkwamen. Maar ze raakten er niet meer over. 11 op zijnen donder. Set drie werd met een stuk meer wil en goesting aangepakt, maar door toch wel ferm scherp spel van Oliver kwam Donder 18-14 achter. Hij besloot om toch nog eens extra zijn best te doen en kon het geluk aan zijn kant krijgen. Van 18-14 ging het naar 20-16 en Donder maakte op dat moment schoon wat puntjes op rij om op 22-20 af te ronden.

8-0 Lokerse. We waren eigenlijk beschaamd om dit laatste punt en lieten Latem even bekomen van de teleurstelling.

Waarna we de douche ingingen om nog wat Look-boeren te laten (of was dat toch chloor?), de douchekoppen te complimenteren (en er meteen eentje professioneel te demonteren) en de bedenkelijke blikken van een Latemse badmintonner te ontvangen door een trio van Sumo-worstelaars te imiteren. We rondden af bij een pintje, een cola (alweer goed om de look-maag te laten keren) en een boterhammeke kaas of gekapt. Nog even rondrijden in Gentbrugge want de E17 was afgesloten en we waren op een (uniek) deftig uur thuis.

Een ontmoeting waar werkelijk alles meeviel. 8-0 is extreem te noemen. We excuseren ons dan ook een erg klein beetje bij het steeds sympathieke Latem, maar zijn toch wreed content!

- Klaas -